Дар он, ки қонуни ҷиноятие, ки дар бораи тўњмат дар Ҳиндустон

Тибқи моддаи 499 МПК-он кас, ки, ба гуфтаи шифоҳӣ е ки барои хондан е жестами, е намоен монд пешниҳод мекунад, е нашр менамояд ҳама гуна пардохти дар нисбати ягон шахсоне, ки желающего навредить, е донистани ва е доштани асосҳои имон, ки чунин вменение зарар, эътибори чунин шахс, мегӯянд, ба ғайр аз ҳолатҳое, минбаъд дар назар аст, ки опорочить ин инсонИн метавонад приравнено ба тўњмат, ба чизе вменить фавтида инсон, агар вменение зарар эътибори ин шахс, агар зиндагӣ ва тарҳрезӣ шудааст, то бошад, ки зараровар аст, барои эҳсосоти он оила е дигар наздикони дар ташвишанд, хешовандони. Ин метавонад приравнено ба тўњмат, ба ворид вменения нисбати корхона е ассотсиатсия е маҷлиси шахсоне, ки чӣ тавр чунин. Не вменения гуфт, ба зарар шахсе, ки обрӯи агар ки вменение бевосита е бавосита, ба ақидаи дигарон, паст маънавӣ е соҳибақл хислати шахс, е понижает табиат, ки ба шахсе, ки нисбати худ касты ва худ призвания, е понижает қарз ин одам, е ин ки сабаби ба ӯ имон надоранд, ки бадан аст, ки шахсе аст, ки дар отвратительным қодир аст, е қодир аст, одатан ба ҳисоб позорным. Мисоли ҷазо барои тўњмат карданаш. Он кас, ки порочит дигар, бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мӯҳлати то ду сол, е бо ҷарима, е бо ду. (мод 500).